มนุษย์ “อัลฟ่า” คือคนที่เรามองแล้วรู้สึกว่าเขามีสถานะเหนือกว่าเรา พ่อแม่ ญาติผู้ใหญ่ ครูบาอาจารย์ เจ้านาย หัวหน้า เซเลบ ไอด้อล … คนที่เรารู้สึกประหม่าเมื่อได้พบเจอแบบนี้คือ “อัลฟ่า” ส่วนตัวเราเองก็อาจจะเป็น “เบต้า”
ชีวิตเราหนีไม่พ้นมนุษย์อัลฟ่าไม่ว่าจะอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบไหน … ยกตัวอย่าง
“ที่นัดกันวันนี้ตอน 11.00 ที่นี่ ขอเลื่อนเป็น 14.00 ที่นั่นแทนนะครับ” — อัลฟ่าขอเลื่อนนัดกระทันหัน
“อ่าวหรอครับ ได้ครับ” — เบต้าตอบรับอย่างไม่ค่อยเต็มใจ ☹️
“ขอโทษที รอนานมั้ย ผมติดอีกงานนึงอยู่เลยช้าหน่อยครับ” — อัลฟ่ามาสายตามปกติ
“ครับๆ ไม่เป็นไรครับ” — เบต้าต้องตอบว่าไม่เป็นไรตามมารยาทถึงแม้จะหงุดหงิดมากที่นั่งรออัลฟ่าเกือบสองชั่วโมง 🥵
มนุษย์อัลฟ่าคือมนุษย์ที่มีความเชื่อมั่นใจตัวเองสูงปรี๊ด ความเป็นผู้นำเต็มหลอด ภูมิใจในความเป็นตัวเองและสิ่งที่ตัวเองทำอย่างสูงสุด … จนหลายครั้งกลายเป็นความคิดที่ว่าตัวเองและภาระหน้าที่ของตัวเองสำคัญกว่าคนอื่นและของคนอื่น (เบต้า)
- เลือกเวลาประชุมตามใจตัวเอง
- เลื่อนวันเวลาสถานที่นัดหมาย
- มาสายได้ไม่จำกัด
- เลิกประชุมช้ากว่าที่กำหนด
- เรียกประชุมหลังเลิกงาน
เวลาของอัลฟ่าช่างมีค่าเสียเหลือเกิน โลกนี้ต้องหมุนไปตามนาฬิกาของคนกลุ่มนี้
ใครไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้บ้าง? แล้วทำไมมันต้องเป็นแบบนี้?
ที่เขียนวันนี้เพราะเราทุกคนจะมีโอกาสได้เป็นมนุษย์อัลฟ่า ถ้าไม่ใช่วันนี้ก็ในอนาคตอันใกล้ … อย่าลืมความรู้สึกเมื่อเราต้องเป็นเบต้า อย่าลืมว่าเวลาและภาระหน้าที่ของคนอื่นก็มีความสำคัญไม่แพ้ของเรา และอย่าทำตัวเป็นมนุษย์อัลฟ่าที่มองตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล 🪐