งานบางงานตำแหน่งบางตำแหน่งเกิดขึ้นจากความตั้งใจและความจำเป็น ส่วนใหญ่น่าจะเป็นแบบนั้น ผู้นำ หัวหน้า วิศวกร ฝ่ายขาย การตลาด ประชาสัมพันธ์ บัญชี กฎหมาย และแอดมิน
งานบางงานตำแหน่งบางตำแหน่งเกิดขึ้นจากความไม่ตั้งใจและความไม่เข้าใจ เป็นการกำหนดและแต่งตั้งขึ้นมาเพื่อแก้ปัญหาบางอย่างที่ปลายเหตุ ตำแหน่งที่มองไม่เห็นภาพชัดเจนว่าจะต้องใช้ความรู้และทักษะอะไรปฏิบัติงาน ขออนุญาตยกชื่อตำแหน่ง “โปรเจกต์ โคออดิเนเตอร์” เป็นตัวอย่าง
เมื่อเรามีทรัพยากรมากมาย การสรรหาใครสักคนมารับหน้าที่เป็น “คนกลาง” นั้นมันง่ายกว่าทำให้ต้นทางทั้งสองฝ่ายทำสิ่งที่พวกเขาควรจะทำ — พูดคุย ร่วมมือ แก้ปัญหา ติดตามงาน และผลักดันให้งานทั้งหมดก้าวหน้าไป
มันง่ายกว่ามากในการเพิ่มคนเพิ่มตำแหน่งเมื่อเทียบกับการพยายามแก้ปัญหาจากสาเหตุจริงๆ
ครั้งต่อไปที่เราเห็นชื่อตำแหน่งประมาณว่า [X] โคออดิเนเตอร์ … เช่น โปรเจกต์ โคออดิเนเตอร์, โปรแกรม โคออดิเนเตอร์, โปรเซส โคออดิเนเตอร์, มาร์เก็ตติ้งแอนด์เซลล์ โคออดิเนเตอร์, อะไรบางอย่าง โคออดิเนเตอร์ เราควรจะตั้งข้อสงสัยไว้นิดนึงว่า
“มันเกิดอะไรขึ้นกับที่นี่หรอ? ทำไมคนในนั้นถึงร่วมมือกันเองไม่ได้ ทำไมต้องหาคนนอกเข้าไปช่วย”
โคออดิเนท = ร่วมมือ, ประสานงาน มันไม่ใช่ทักษะแต่มันคือทางเลือก มันไม่ใช่การรับคำสั่งแต่มันคือความเต็มใจที่จะทำ
คนสองคนถ้าพวกเขามีแรงจูงใจในการร่วมมือกัน ไม่ต้องให้มีใครมาบอกมาสั่งเขาก็ทำงานด้วยกันได้
ในทางตรงข้าม ถ้าสองคนนี้ไม่มีเป้าหมายหรือแรงจูงใจอะไรให้ต้องร่วมมือกัน (หรือถ้าเกลียดกัน) การเพิ่มคนกลางเข้ามาก็ไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาที่ฝังรากลึกลงไปเลยซักนิดเดียว
ผมพอจินตนาการได้นะว่า ตำแหน่งโคออดิเนเตอร์ถูกตั้งขึ้นมาเพื่อเป็นบันไดไต่เต้าขึ้นไปสูงตำแหน่งที่สูงกว่า โปรเจกต์ โคออดิเนเตอร์คือสถานที่บ่มเพาะให้คนที่อยากเป็นโปรเจกต์ เมเนเจอร์ … แต่อืมมม ตอนนี้เธอยังไม่พร้อม ดังนั้นเป็นแค่โค.ไปก่อน
อย่าทำแบบนี้เลย อย่าเรียกเขาว่า “โคออดิเนเตอร์” เปลี่ยนใหม่เป็น “แอสซิสแตนท์ โปรเจกต์ เมเนเจอร์” จะได้มั้ย? ให้เขาเป็นผู้ช่วย ให้เขารับผิดชอบและเรียนรู้อะไรที่มันมากกว่าแค่เป็นตัวกลางคอยขอร้องและพยายามทำให้คน 10 กลุ่มคุยกัน 🥺