🏫 โรงเรียนสอนให้เราอยู่แบบไม่พึ่งพาใคร เรากับเพื่อนรักอีกสองคนเรียนเก่งกันคนละวิชา เราเก่งคณิตศาสตร์ เพื่อนคนที่หนึ่งเก่งภาษาอังกฤษ เพื่อนคนที่สองเก่งคอมพิวเตอร์
ถึงเวลาสอบปลายเทอม เราสามคนถูกบังคับให้ต้องอยู่อย่างแบ่งแยกและต้องพยายามเก่งทั้งสามเรื่อง เราต่างคนต่างทำข้อสอบ ต่างคนต่างทำได้ดีในวิชาที่ถนัดและได้คะแนนคาบเส้นกับวิชาอื่น
เราสามคน … ก็เป็นได้แค่นักเรียนธรรมดาทั่วไปเมื่อแยกกัน👩🏼🎓🧑🏻🎓👨🏾🎓
ก็น่าคิดว่าถ้าเราสามคนช่วยกันทำข้อสอบในเรื่องที่แต่ละคนถนัด กลุ่มของเราคงได้คะแนนสูงติดท๊อป เราสามคน … สุดยอดเมื่ออยู่รวมกัน น่าเสียดายที่มันเป็นไปไม่ได้เพราะนั่นคือการทุจริตในการสอบ
แต่ในโลกของการทำงานไม่เหมือนการเรียน เราถูกสร้างให้อยู่รวมกัน งานที่ได้รับมอบหมาย เป้าหมายที่ถูกตั้งไว้ไม่สามารถกลายเป็นจริงได้ด้วยการทำงานคนเดียวหรือแม้แต่หลายคนแต่ที่ต่างคนต่างทำ การร่วมมือกันไม่ใช่การทุจริตหากแต่เป็นปัจจัยบังคับที่ทุกคนควรต้องเคารพ
เมื่อเราโฟกัสในสิ่งที่เราทำได้ดีที่สุดและปล่อยเรื่องอื่นให้กับคนอื่นที่เชี่ยวชาญกว่า นั่นเปรียบเสมือนการช่วยกันทำข้อสอบคณิตศาสตร์ภาษาอังกฤษและคอมพิวเตอร์ … คะแนนสูงติดท๊อปนั้นเป็นไปได้
ธุรกิจและการทำงานวัดกันที่ “ทีม” ไหนเก่งที่สุด ไม่ใช่ทีมไหนมี “คน” เก่งอยู่มากที่สุด
ถึงเวลาแล้วที่เราต้องหยุดการอยู่แบบแบ่งแยกและเริ่มสร้างสังคมแห่งการอยู่ร่วมกันเพราะมันจำเป็นอย่างยิ่งต่อความอยู่รอด 🤝